Ο μαρασμός των αντιφάσεων

Σε ένα παλιό μου άρθρο είχα γράψει για τον πραγματικό αγώνα που αντιμετωπίζει ο οργανισμός που λέγεται Ομόνοια. Εκεί που κάποιους μήνες μετά το συγκεκριμένο άρθρο, όλα έδειχναν να μπαίνει σε μια πιο καθαρή πορεία (πχ επιλογή προπονητή νωρίς), φαίνεται δυστυχώς να ήταν ακόμα ένα επεισόδιο στο ψάξιμο της ταυτότητας του οργανισμού. Ένα ψάξιμο που δυστυχώς είναι γεμάτο αντιφάσεις.

Πολλά από όσα θέλω να εκφράσω βρίσκονται στο προαναφερθέν άρθρο. Αυτό που θέλω να σχολιάσω εδώ για τροφή για σκέψη είναι τις αντιφάσεις.

Τι εστί αντίφαση; Αντίφαση είναι:

• Να μιλάς και να πολεμάς για διαφάνεια σε κάποια κομμάτια αλλά σε άλλα να κολυμπάς μέσα στην μυστικοπάθεια
• Να φέρνεις προπονητή πριν το τέλος της περασμένης σεζόν και να μην του δίνεις ούτε 6 μήνες
• Να φέρνεις προπονητή πριν το τέλος της περασμένης σεζόν και να να μην βγαίνεις να τον προστατέψεις ούτε μια φορά
• Να ψάχνεις την σταθερότητα την ίδια ώρα που μετατρέπεις σε σλόγκαν τα λόγια "όλοι αξιολογούνται συνεχώς"
• Να δείχνεις υπομονή όταν το καράβι βουλιάζει αλλά να αντιδράς την ώρα που το καράβι μόλις ξεκινά
• Να μιλάς για νοοτροπία την ίδια ώρα που εσύ λες ότι θα αποδεχόσουν και θα υπέγραφες για 4 βαθμούς σε 2 ντέρμπι (όπου και στα δυο ήσουν τυχερός που έφυγες με τον οποιοδήποτε βαθμό)
• Να μιλάς για βελτίωση νοοτροπίας την ίδια ώρα που λες ότι ένα παιχνίδι χάθηκε στο πρώτο λεπτό του αγώνα
• Να μιλάς για νοοτροπία την ίδια ώρα που όταν χάνεις σημαντικό έδαφος από ένα αντίπαλο, εσύ να ανεβάζεις βίντεο με ακυρωθέν γκολ
• Να μιλάς για επαγγελματική νοοτροπία αλλά οι αποφάσεις σου να βαδίζουν στις γραμμές που καθορίζουν οι φωνές του ίντερνετ
• Να πιστεύεις ότι νοοτροπία αλλάζει με τα λόγια και όχι με τις πράξεις
• Να πιστεύεις ότι νοοτροπία αλλάζει με το να μην λαμβάνεις την ευθύνη των αποφάσεων σου
• Να μιλάς για ευθύνη αλλά να έχεις σε ένα καίριο πόστο άνθρωπο που δεν ανάλαβε σε κανένα σημείο την ευθύνη των πράξεων του
• Το να λες ότι παραγκωνίζεις παίχτες λόγω "τακτικής" αλλά να τους βάλεις στα τελευταία λεπτά του αγώνα και μετά να λες ότι "δεν απέδωσαν"
• Το να κρύβεσαι πίσω από αποφάσεις που προδίδουν οι πράξεις σου
• Να μιλάς για "πόλεμο" με την ΚΟΠ χωρίς να παρουσιάζεις πλάνο αντιμετώπισης της
• Να μιλάς για πόλεμο με το κατεστημένο και να στέλνεις 2000 οπαδούς σου, και εμμέσως γύρω στις 40,000 ευρώ, σε έναν από τους αντιστράτηγους του κατεστημένου
• Είναι να πιστεύεις ότι μπορείς να βγάλεις αντίδραση απέναντι στο κατεστημένο χωρίς δράση
• Είναι να πιστεύεις ότι μπορείς να κανείς επανάσταση εναντίον στο κατεστημένο από τον καναπέ, τα λάϊκς και τις επιστολές
• Το να θέλεις και να καμαρώνεις νεαρούς Κύπριους ποδοσφαιριστές αλλά ταυτόχρονα να θέλεις να παίρνεις πρωτάθλημα σαν το τρένο το ασταμάτητο
• Το να θέλεις και να καμαρώνεις νεαρούς Κύπριους ποδοσφαιριστές αλλά ταυτόχρονα να μην αποδέχεσαι το παραμικρό λάθος
• Το να θέλεις "μακροπρόθεσμο όραμα" με μάτια που βλέπουν μόνο τον πίνακα του σκορ
• Το να επιδιώκεις "χημεία" την ίδια ώρα που σκορπίζεις χάος
• Αντίφαση είναι να πιστεύεις ότι μπορείς να πετύχεις το οτιδήποτε μεγαλεπήβολο χωρίς την παραμικρή θυσία
• Αντίφαση είναι να θέλεις να υλοποιήσεις ένα μακροπρόθεσμο όραμα χωρίς την τόλμη να σταθείς πίσω από την εφαρμογή του

Τα πιο πάνω δεν έχουν να κάνουν με συγκεκριμένα ονόματα ή πρόσωπα. Μπορεί ένα άτομο στις περιπτώσεις πιο πάνω να ζωγραφίσει τον Νταμπραουσκας και τον Αναστασίου. Αυτό θα ήταν λάθος. Λάθος γιατί πρέπει να εστιάζουμε στις αξίες, τις συμπεριφορές και τις πράξεις, πράγματα που υπερβαίνουν ένα συγκεκριμένο άτομο. Όταν εστιάζουμε σε αυτά τότε μπορούμε πιο εύκολα να δούμε ποια άτομα ταιριάζουν στην φιλοσοφία και χαρακτήρα που θελουμε να κτίσουμε και ποια δεν ταιριάζουν.

Οι αξίες και τα πιστεύω ενός ατόμου και ενός οργανισμού φαίνονται από αυτά που κάνει αλλά πολύ περισσότερο από αυτά που δεν κάνει. Αυτά που δεν κάνει ο οργανισμός που λέγεται Ομόνοια, την πληγώνουν πολύ περισσότερο από αυτά που κάνει.

Όσο οι πιο πάνω αντιφάσεις δεν λύνονται όχι μόνο δεν θα δούμε άνοιξη στην Ομόνοια, αλλά θα έχουμε ένα παρατεταμένο φθινόπωρο...